Μπότε, Βάλτερ Βίλχελμ

(Walter Wilhelm Bothe, Οράνιενμπουργκ 1891 – Χαϊδελβέργη 1957). Γερμανός φυσικός. Το 1914 έγινε υφηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη μελέτη και την έρευνα στα πανεπιστήμια Βερολίνου, Γκίσεν και Χαϊδελβέργης. Το 1934 διορίστηκε στο Ινστιτούτο Kaiser Wilhelm (σήμερα Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ) και από το 1946 κατέλαβε την έδρα της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Το 1930 ο Μ. και ο Μπέκερ ανακάλυψαν μια νέα ακτινοβολία πού εκπέμπεται από το βηρύλλιο όταν βομβαρδίζεται με σωματίδια α, την οποία ακολούθως ο Τζέιμς Τσάντγουικ ταύτισε με ένα νέο σωματίδιο: το νετρόνιο. Το 1954 ο Μ. τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική, για την επινόηση της μεθόδου των «συμπτώσεων» και για τις ανακαλύψεις που οφείλονταν στην εφαρμογή αυτής της μεθόδου στη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων. Αναφέρουμε μεταξύ άλλων τη μελέτη του φαινόμενου Κόμπτον, που έγινε σε συνεργασία με το Χανς Γκάιγκερ, και μια νέα τεχνική, με κυκλώματα «σύμπτωσης» και απαριθμητές Γκάιγκερ, που χρησιμοποιήθηκε στις πειραματικές έρευνες επί των κοσμικών ακτίνων. Για να αποκτήσουμε μια ιδέα της αξίας της μεθόδου των συμπτώσεων, θα αρκούσε να ειπωθεί ότι πρόκειται για ένα σύνολο ηλεκτρονικών κυκλωμάτων με το οποίο είναι δυνατή χρονική ανάλυση των συμβάντων που ενδιαφέρουν τον ερευνητή στον τομέα των στοιχειωδών σωματιδίων· πρόκειται δηλαδή για ένα σύστημα ισοδύναμο προς ένα ρολόι, που εκτιμά χρονικά διαστήματα της τάξης μερικών εκατοστών του εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου (ένα καλό χρονόμετρο εκτιμά χρονικά διαστήματα της τάξης του εκατοστού του δευτερολέπτου).